موز

موز گیاهی است علفی که مانند درختچه است . برگهای آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا 2 متر می رسد . گلهیا آن مجتمع و بصورت سنبله است میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن برنگ زرد در می آید .

موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت می شده است . در سال 1482 پرتغالیها موز را در سواحل گینه پیدا کردند و به جزائر قناری بردند و سپس بوسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریکا برده شد و اکنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا کشت می شود .

موز را هنگامیکه هنوز سبز است از درخت می چینند و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا می رسانند .

موز انواع مختلف درد یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است که مزه شیرینی درد .

در کشورهای استوایی معمولا موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند در کشورهای آمریکای لاتین موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک می کنند

هنگامیکه موز انتخاب می کنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه موز رسیده است . موز نارس بدلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است .

ترکیبات شیمیایی:

قندی که در موز وجود دارد بسرعت قابل جذب است

در صد گرم موز مواد زیر موجود است

انرژی                        100 کالری

آب                           70 گرم

پروتئین                   0/8 گرم

چربی                     0/2 گرم

قند                       6/5 گرم

کلسیم                 8 میلی گرم

فسفر                  25 میلی گرم

آهن                    0/7 میلی گرم

سدیم                  1 میلی گرم

پتاسیم                370 میلی گرم

ویتامین آ              190 واحد

ویتامین ب1         0/05 میلی گرم

ویتامین ب 2        0/06 میلی گرم

ویتامین ب 3       0/07 میلی گرم

ویتامین ث          10 میلی گرم

در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین ، نوروپی تفرین ، دوپامین و کاته چولامین وجود دارد .

خواص داروئی:

موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ می کند . موز انرژی زیادی درد و چون نرم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص  مسن می باشد

1)بدلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد

2)موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است

3)موز خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و کم خون حتما باید موز بخورند

4)موز تقویت کننده معده و نیروی جنسی است

5)موز درمان زخم معده و روده می باشد

6)گرد موز همچنین داروی خوبی برای  پائین آوردن کلسترول است

7)شیره گلهای موز درمان کننده اسهال خونی است

8)جوشانده موز اثر قطع خونریزی درد

9)ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است

10)ریشه موز دفع کننده کرم معده است

11)موز نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان تولید گاز معده می کند برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد

12)موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب  درد.

13)برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید

14)موز مدر است

15)موز بعلت درا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند.

مضرات :

مضرات خاصی گفته نشده است .

قهوه

قهوه درختی است که ارتفاع آن تا هشت متر میرسد دارای ساقه ای استوانه ای شکل و برگهای نوک تیز ، متقابل ، بیضوی و همیشه سبز می باشد . گلهای قهوه برنگ سفید و بطور رگوهی در کنار برگها ظاهر می شود . میوه آن که به نام قهوه معروف است بشکل تخم مرغی و برنگ سبز بوده که تدریجا زرد و سپس قرمز می شود . بهترین نوع قهوه ، قهوه عربی است که بحالت خودرو در حبشه ،‌سودان و مناطق استوائی آفریقا وجود دارد ولی اکنون کشت آندر برزیل ، ونزوئلا ، جزائر آنتیل و دیگر مناطق آمریکای جنوبی مرسوم است .

ترکیبات شیمیایی:

در بازار دو نوع قهوه وجود دارد که بنام قهوه سبز (خام ) و قهوه بو داده معروف است و از نظر ترکیب شیمیایی با هم متفاوتند .

در صد گرم قهوه مواد زیرموجود است

آب                      10 گرم

چربی                  8 گرم

مواد قندی            7 گرم

سلولز                  15 گرم

کافئین                  1/5 گرم

البته مقدر کافئین نسبت به نوع آن مختلف است و بین 0/7 درصد تا 1/5 درصد تغییر می کند . هر فنجان قهوه معمولا دارای 80 میلی گرم کافئین می باشد .

البته در قهوه بغیر از کافئین ، آلکالوئیدهای دیگری مانند آدنین ، گزانتین ،‌هایپوگزانتین و گوانین وجود دارد .

قهوه ای که به مصرف نوشیدن می رسد قهوه بو داده است زیرا قهوه سبز را نمی توان مصرف کرذ

قهوه پس از بودادن عطری مطبوع پیدا می کند وبرنگ قهو ه ای در می آید و تغییرات شیمیایی بسیاری در آن بوجود می آید .

قهوه بو داده را باید در ظروف در بسته نگاهدری کرد زیرا تدریجا رطوبت خود را از دست داده و اکسیذمی شود و بوی مطبوع آن از بین یم رود .

چون قهوه برای مبتلایان به بیماری قلبی و عصبی ضرر درد بنابراین برای اینگونه افراد قهوه بدون کافئین که بنام Decafinated Coffee معروف است ودر بازار کرده اند که ضرر آن بیش از قهوه معمولی است زیرا برای رگفتن کافئین از حلال های شیمیایی نظیر دی کلرواتیلن ، تری کلور اتیلن و کلرور اتیلن استفاده می کنند که مقدری از آن در قهوه می ماند و این مواد سمی و سرطان زا هستند

خواص داروئی:

قهوه از نظرطب قدیم ایران سرد و خشک است و چون جزء دسته آلکالوئیدها می باشد بنابراین باید در مصرف آن احتیاط کرده و فقط آنرا بعنوان دارو مصرف کدن کسانیکه به آن معتاد هستند باید سعی  در ترک آن داشته باشند .

1)قهوه محرک است و هضم را آسان می کند

2)تب بر است مخصوصا تب های نوبه ای را برطرف می کند

3)به بدن نیروی کاذب می دهد

4)سردرد را برطرف می کند

5)مسمومیت های نشای از مصرف الکل زیاد را درمان می کند

6)برای برطرف کردن یرقان مفید است

7)ادرار آور است

8)در درمان سرفه ای که با بلغم همراه باشد موثر است

9)دردهای عصبی را درمان می کند

10)در درمان سیاه سرفه مفید است

11)ضد عفونی کننده است

12)گرد قهوه برای سوختگی ها مفید است

13)قهوه ضد افسردگی است

14)مقاومت ورزشکاران رازیاد می کند

15)برونشها را باز می کند برای مبتلایان به بیماری آسم مفید است

16)برای برطرف کردن تب یونجه مفید است

17)از کرم خوردگی دندان جلوگیری می کند

مضرات :

-قهوه فشار خون را بالا می برد و آنهائیکه فشار خونشان بالاست باید از نوشیدن قهوه خورددی کنند

2-باعث تحریک و ضعیف شدن قلب می شود

3-باعث بیماری قلبی می شود . تجربه ثابت کرده است کسانیکه قهوه می نشوند احتمال بیمایر قلبی در آنها سه برابر کسانی است که قهوه نمی خورند .

4-کلسترول خون را افزایش می دهد .

5-زنان باردار به هیچ وجه نباید قهوه مصرف کننذ زیرا باعث عوارض خطرناک برای کودک می شود

6-خوردن قهوه در خانم ها ممکن است باعث کیست در سینه شود

7-ایجاد سردرد می کند

8-قهوه بیخوابی می آورد

9-ممکن است باعث حرکات غیر دری عضلانی شود

10-ایجاد ناراحتی های روده ای و معده ای می کند

11-لرزش و رعشه می آورد

12-سوء هاضمه می آورد

13-دربرخی مصرف زیاد تولید اسهال می کند

14-باعث تضعیف قوای جنسی می شود .

گزنه

گزنه گیاهی است که از دوران ماقبل تاریخ نیز وجود داشته  و مردم آن زمان از آن برای تغذیه استفاده می کردند و از خواص درمانی آن اطلاع داشته اند .

جالینوس حکیم که در قرن دوم میلادی زندگی می کرده آنرا برای رفع سرمخوردگی و بیمایر دستگاه تنفسی بکار می برده است .

گزنه گیاهی است علفی و چند ساله که ساقه آن چهار گوش بوده و بطور قائم تا ارتفاع یک متر بالا می رو د. این گیاه در خرابه ها ،‌باغها و نقاط مرطوب که چهارپایان از آن عبور می کنند بحالت خودرو می روی ریشه این گیاه خزنده بوده و در ناحیه ای که سبز می شود کم کم تمام منطقه را فرا می گیرد .

ساقه این گیاه را پرزها و تارهای مخروطی شکل پوشانده که در صورت لمس کردن ساقه بدست می چسبد و پوست را می گزد که تولید خارش و سوزش می کند و شاید بهمین دلیل آنرا گزنه نامیده اند .

تخم آن نرم ، ریز و تیره رنگ  و مانند تخم کتان است قسمت مورد استفاده این گیاه برگهای تازه ، ریشه ف شیره و دانه آن است .

ترکیبات شیمیایی:

گزنه دارای تانن ، لسیتین ،‌اسید فورمیک ، نیترات پتاسیم و کلسیم ، ترکیبات آهن درد ، ویتامین C و نوعی گلوکوزید است که پوست را قرمز می کند از سرشاخه های این گیاه ماده قرمز رنگی بنام اورتی سین استخراج می شود .

خواص داروئی:

گزنه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است

1) گزنه مو را تقویت کرده و از ریزش موی سر جلوگیری می کند ، حتی در بعضی از مورد موی سر دوباره می روید . برای استفاده از این خاصیت 6 گرم سر شاخه ها و برگها و ریشه گزنه را بتنهایی و یا با 30 گرم چای کوهی در یک لیتر آبجوش ریخته و آنقدر بجوشانید تا حجم مایع به نصف برسد . شبها مقدری از این مایع را به سر بمالید و صبح بشوئید .

2)برای برق شدن و جلا دادن به موها بعد از شستشوی سر موها را با چای گزنه ماساژ دهید . بدین منظور یک قاشق چایخویر بگ گزنه خشک را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیمساعت بگذارید بماند . ماساژ دادن با این چای ، شوره سر را برطرف می کند.

3)دستگاه هاضمه را تقویت می کند

4)ادرار را زیاد می کند

5)برای درمان بیماری قند مفید است بدین منظور یک فنجان چای گزنه را سه بار در رو.ز میل کنید

6)ترشح شیر را در زنان شیدره زیاد می کند

7)اخلاط خونی را برطرف می کند

8)بیماریهای پوستی را برطرف می کند

9)برای باز کردن عادت ماهیانه از دانه گزنه استفاده کنید

10)در درمان کم خونی موثر است و تعداد گلبولهای قرمز را زیاد می کند

11)اگر در ادرار خون وجود داشته باشد گزنه آنرا برطرف می کند

12)گزنه عرق آور است

13)پاک کننده اخلاط سینه ، ریه و معده است

14)نیروی جنسی را تقویت می کند

15)گرفتیگ های کبدی را رفع می کند

16)برای از بین بردن زگیل ، ضماد برگهای تازه آنرا روی زگیل بمالید .

17)برای پاک کردن مثانه ، رفع عفونت مثانه و دفع سنگ از مثانه برگ گزنه را همراه با ریشه شیرین بیان دم کنید و بنوشید

18)برای التیام زخم ها و زخم های سرطانی از ضماد تخم گزنه مخلوط با عسل استفاده کنید

19)برای برطرف کردن کهیر از جوشانده گزنه بمقدر سر فنجام در روز بنوشید

20)درد نقرس را کاهش می دهد

21)برای برطرف کردن ناراحتی های زنانه قبل از عادت ماهیانه از چای گزنه استفاده کنید

22)ناراحتی های کلیه را برطرف می کند

23)ضماد آن درد عضلانی را برطرف می کند

24)کرم معده و روده را می کشد

25)درمان کننده بواسیر است

26)برای برطرف کردن درد رماتیسم ، برگهای تازه آنرا روی پوست بمالید .

طرز استفاده:

1- دم کرده گزنه : مقدر 40 گرم برگ گزنه را در یک لیتر آبجوش ریخته و بمدت 10 دقیقه  دم کنید . مقدر مصرف آن سه فنجان در روز بعد از غذاست .

2- جوشانده گزنه : مقدر 30 گرم گزنه را در یک لیتر آب ریخته و بمدت 10 دقیقه آنرا بجوشانید . این جوشانده برای تصفیه خون مفید است . مقدر مصرف آن یک فنجان بین غذاها در روز است .

3-تنطور گزنه :‌یک قسمت برگ گزنه را با پنج قسمت الکل 50 درجه طبی مخلوط کرده  و در داخل شیشه در بسته بریزید و بمدت 15 روز هر روز آنرا تکان دهید بعد از اینمدت آنرا صاف کرده و در شیشه دربسته نگاهدری کنید . مقدر مصرف آن 15-10 قطره سه بار در روز می باشد .

مضرات :

گزنه اگر بیش از حد استفاده شود ممکن است برای روده ها و کلیه ها مضر باشد بنابراین بهتر است با صمغ عربی و کتیرا خورده شود

مقدر مصرف بیش از 10 گرم در روز ممکن است باعث بند آمدن ادرار شود . زنان باردار و کودکان باید از مصرف آن خورددی کنند .

نکاتی در مورد خرما

خرما میوه ای بسیار قدیمی است و نام آن در کتاب مقدس 42 بار تکرار شده است . این میوه پرخاصیت برای مردم شکورهای راوپایی و آمریکایی تا حدی ناآشنا است و آنرا فقط در کیک و شیرینی مصرف می کنند ولی در خاورمیانه و مخصوصا در کشورهای عربی بعنوان یک غذای اصلی بکار می رود .

یهودیان معتقدند درخت خرما در فلسطین و یا اسرائیل امروزی بفراوانی وجود داشته است بطوریکه در ناحیه بین دریای گالیله و دریای مدره جنگل بزرگی از درخت خرما بوده است .

مسلمانان معتقدند که حضرت محمد (ص) این درخت را خلق کرده اند . در دیانت مسیح ، برگ درخت خرما سنبل و نشانه شهادت و روح شهدائی است که در راه دیانت حضرت مسیح جان باخته اند

ترکیبات شیمیایی:

خرما دارای 25 درصد ساکاروز ، 50درصد گلوکز ، و مواد آلبومینوئیدی ، پکتین و آب می باشد . بعلاوه دارای ویتامینهای مختلف منجمله ویتامین A,B,C,E و مقدری املاح معدنی می باشد .

خواص داروئی:

درخت خرما خواص بیشماری درد و می توان گفت که از تمام قسمتهای این درخت می توان استفاده کرد و یک ضرب المثل عربی می گوید که خواص درخت خرما باندازه روزهای سال است.

از برگ و شاخه  درخت خرما سبد  و فرش تهیه می کنند . از هسته آن نان و از میوه خرما شراب و عسل . همانطور که می دانیم  خرما تنها میوه ایست که در صحرا وجود دارد و طبیعت این درخت را به مردم صحرا داده است که تمام احتیاجات خود را از آنر فع می کنند .

مردم صحرا هسته درخت خرما را در کرده و از آن نان می پزند یا در این هسته را بو داده و از آن بعنوان قهوه استفاده می کنند زیرا دم کرده آن بسیار مطبوع است و یا حتی این در را در آب برای چند روز خیس کرده و بعنوان غذای مقوی به شترهای خود می دهند و معتقدند که این غذا از گندم و جو مقوی تر است .

اعراب از قدیم اعتقاد داشتند که خرما انرژی خورشید را  گرفته و در خود ذخیره می کنند و این انرژی با خوردن خرما به بدن آنها منتقل می شود .

اعراب از خرمای کال نیز استفاده می کنند و معتقدند که اثرات درمانی بسیاری درد من جمله خرمای سبز تقویت کننده اعمال جنسی و انرژی زا یم باشد . حتی هسته خرمای سبز را نیز در کرده و پمادی از آن تهیه می کنند که برای زخمهای آلات تناسلی بکار یم رود .

اثر دیگر معجزه آسای هسته خرما از بین بردن تورم پلک های چشم است برای این منظور پمادی از در هسته خرما درست کرده و آنرا روی چشم می گذارند این پماد برای رشد مژه های چشم نیز بهترین دارو است .

زندگی پرمشغله و ناراحتی های روانی که میل جنسی را در بعضی از اشخاص از بین می برد بهترین علاجش خوردن مداو م خرما است که میل جنسی را باین اشخاص باز می گرداند . در زمانهای قدیم همواره خرما را برای قدرت و انرژی بکار می برده اند و هنوز بهترین میوه برای بازیافتن انرژی و قدرت جوانی است .

گلهای درخت خرما نیز خاصیت دارویی دارند . طعم گلهای درخت خرما تلخ است و اثر مسهلی درد

مضرات :

مواظب باشید در خوردن آن افراط نکنید زیرا دارای قند زیادی است . در این صورت آنهایی که لوزالمعده حساس دارند و یا آنهایی که بیماری قند در خانواده آنها وجود دارد باید کمتر از این میوه استفاده کنند

زیره سیاه ایرانی

                                                               

گیاهشناسی:

گیاهی پایا، بدون کرک که ارتفاع آن به 60-40 سانتی متر می رسد. با ریشه غده ای، ساقه بدون کرک و منفرد ایستاده است. برگهای پایینی دارای دمبرگ بلند، دارای  3 بار تقسیم شانه ای‏، ‌برگهای ساقه ای دارای غلاف کوتاه و دوبار تقسیم شانه ای، گل ها به رنگ سفید، کوچک، مجتمع در چتری مرکب و وسیع، میوه فندقه در مقطع عرضی پنج پهلو می باشد.

خواص دارویی:

بادشکن و هضم کننده غذاست. برای تقویت دستگاه گوارش و مداوای دل پیچه نوزادان استفاده می شود. اسانس گیاه بر فعالیت آنزیمهای خون، کبد، پانکرانس و روند متابولیسم اثر دارد. بعنوان ادویه و چاشنی مواد غذایی مورد مصرف قرار می گیرد.

پراکنش:

در شمال شرقی کشور، شهرهای مشهد، بجنورد،‌درگز، شیروان، استان های سمنان، اصفهان، کرمان، تهران و … پراکندگی دارد.

اکولوژی:

این گیاه اراضی سنگلاخی، واریزه ای مناطق کوهستانی را برای رویش می پسندد. اصولا خاکهایی با بافت سبک که معمولا در پای دامنه های نواحی کوهستانی یافت می شوند رویشگاه این گیاه محسوب می شوند.

اسطوخودوس

نام علمی  : Lavandula officinalis

خانواده : نعناعیان (Lamiaceaea)

اسطوخودوس در بیشتر نقاط دنیا بحالت خود می روید مخصوصا در جنوب فرانسه مناطق مدیترانه و در تورنتو به مقدر زیاد وجود دارد و بسته به شرایط میط و خاک به انواع مختلفه ظاهر می شود .

اسطوخودوس گیاهی است چندین ساله به ارتفاع حدود نیم متر با برگهای متقابل ، باریک ، دراز سبز رنگ و پوشیده از کرکهای سفید پنبه ای . گلهای آن برنگ بنفش و بصورت سنبله می باشد .

قسمت مورد استفاده این گیاه ، گلها و سرشاخه های گلدار آن است . اسطوخودوس بوی بسیار مطبوعی درد . طعم آن تلخ است و بعلت بوی مطبوع آن در عطر سازی مصرف می شود .

اسانس اسطوخودوس که از تقطیر گل و سرشاخه های گلدار این گیاه بدست می آید مایعی است زردرنگ یا زرد مایل به سبز که دارای بوی مطبوعی است .

ترکیبات شیمیایی:

اسانس اسطوخودوس دارای حدود 40% استات لینالیل است همچنین در آن ترکیباتی نظیر اسید بوتیریک ، اسید پروپیونیک و اسید والریک ، لینالول آزاد و ژرامبول وجود دارد .

خواص داروئی:

اسطوخودوس از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است .

1)برای رفع خستگی و آرامش چند قطره روغن اسطوخودوس را در وان آب گرم ریخته و برای مدت یکربع ساعت در آن دراز بکشید .

2)گرفتگی ها را باز می کند .

3)مقوی معده است .

4)ادرار آور می باشد .

5)معرق است و تب را پائین می آورد .

6)صفرا بر بوده و کبد را بکار می اندازد و بیماری های کبدی را برطرف می کند .

7) ضد تشنج است .

8)برای تقویت عمومی بدن خوب است .

9)کرم های معده و روده را از بین می برد .

10)بیماری های سینه و سرفه را برطرف می کند .

11)در معالجه زکام موثر است .

12)از آن می توان بعنوان مسهل و تمیز کننده استفاده کرد.

13)برای رفع بیماریهای مجاری و ادرار مفید است .

14)برای برطرف کردن رعشه و سرگیجه حدود 5 گرم از پودر آنرا با عسل مخلوط کرده و هر شب بخورید .

15)برای رفع فراموشی و تقویت حافظه از دم کرده اسطوخودوس استفاده کنید .

16)برای رفع بیخوابی یک قطره از روغن اسطوخودوس را روی یک تکه پنبه بچکانید و آنرا داخل بالش خود قرار دهید خواب مطبوعی برای شما می آورد .

17)برای برطرف کردن غم و اندوه هر روز دم کرده اسطوخودوس بنوشید .

18)اگر دست و پای شما خواب می رود از این گیاه استفاده کنید .

19)برای پیشگیری از آب آوردن بدن دم کرده اسطوخودوس بنوشید .

20)زردی را برطرف می کند .

21)برای رفع حالت تهوع و سرگیجه مفید است .

22)سردرد و سردردهای یکطرفه را درمان می کند .

23)برای معالجه ضعف اعصاب مفید است .

24)طپش قلب را از بین می برد .

25) آسم را برطرف می کند .

26)برای رفع ترشحات زنانه می توانید از این گیاه استفاده کنید .

27)برای برطرف کرده سوء هاضمه یک قطره اسانس اسطوخودوس را در یک لیوان آب نیم گرم ریخته و یا یک فنجان از دم کرده آن را بنوشید .

28)اسطوخودوس درمان کنده رماتیسم ، آرتروز و نقرس است . برای این منظور کمپرس آنرا بر روی عضو مورد نظر بگذارید و یا اینکه 2 قطره روغن آنرا با یک قاشق روغن بادام و یا روغن زیتون مخلوط کرده و عضو دردناک را با آن ماساژ دهید .

29)زخم های کهنه را با مالیدن اسانس اسطوخودوس که در الکل حل کرده اید برطرف کنید .

30)برای درمان بیماریهای ریوی 2 تا 3 قطره روغن اسطوخودوس را با یک قاشق غذا خوری روغن بادام و یا روغن زیتون مخلوط کرده و سینه و پشت بیمار را ماساژ دهید .

31) مالیدن پماد اسطوخودوس زخم ها را ضد عفونی کرده و التیام می بخشد .

32)برای برطرف کردن بوهای نامتناسب در منزل چند قطره روغن اسطوخودوس را در آب ریخته و بگذارید به آرامی بجوشد عطر مطبوعی را در هوا پخش می کند .

33)برای رفع بیخوابی یک قاشق چایخوری پودر اسطوخودوس را با یک قاشق چایخوری پودر سنبل الطیب مخلوط کرده و در یک لیوان آبجوش ریخته و بمدت 10 دقیقه دم کنید . این دم کرده را یکساعت قبل از رفتن برختخواب میل کنید تا بیخوابی شما برطرف شود .

طرز استفاده:

1) دم کرده اسطوخودوس : حدود 5 گرم سرشاخه گلدار و یا گل این گیاه را در یک لیتر آبجوش ریخته و بمدت 10 دقیقه دم کنید . مقدر مصرف این دم کرده 4-3 فنجان در روز است .

2)کمپرس اسطوخودوس : 30 گرم گل و یا سرشاخه گلدار این گیاه را با یک لیتر آبجوش مخلوط کرده و بمدت 10 دقیقه دم کنید .

3)اسانس و روغن اسطوخودوس را می توانید از فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه ها تهیه کنید برای مصرف یک قطره از آنرا با یک قاشق روغن بادام و یا روغن زیتون مخلوط کرده و برای ماساژ استفاده کنید . و یا یک قطره آنرا روی یک حبه قند و یا یک قاشق عسل مخلوط کرده بخورید .

مضرات :

اسطوخودوس گیاهی است بی ضرر که همه می توانند از آن استفاده کنند . فقط برای اشخاص صفراوی مزاج خوب نست و باعث آشفتگی می شود . اینگونه اشخاص باید آنرا با سکنجبین یا کتیرا بخورند .

آویشن ماورای خزری

                       

آویشن ماورای خزریThymus transcaspicus

چند مقاله ی علمی معتبر در باره ی این گیاه

تیره نعناعیان : Lamiaceae      

خصوصیات گیاهشناسی:
گیاهی بوته ای با انشعابات بالشتکی کم پشت به ارتفاع تا 25 سانتی متر، شاخه ها در بن چوبی، همگی باریک، شاخه های گلدار به طول 5 تا 10 سانتی متر تقریبا راست و باریک، برگها همگی تقریبا هم اندازه به طول 8 تا 12 و به عرض 3تا 6 میلی متر با دمبرگی به طول 1 تا 2 میلی متر، بیضوی تخم مرغ شکل، کرکدار تا بدون کرک با غدد چسبیده قرمز رنگ ،  رگبرگهای جانبی معمولا 2 جفت و به ندرت 3 جفت، گل آذین تقریبا سرسان‏، برگه برگی شکل و سبز رنگ، برگک به طول 1 تا 5/1 میلی متر، سرنیزه ای خطی با دمگل کوتاه، مژکدار. بریدگیهای لب بالایی تقریبا هم اندازه، بریدگیهای لب پایینی به طول 7/0 تا 2/1 میلی متر، سه گوشی، بدون سیخک، مژه دار یا بدون مژه، جام گل اغلب صورتی رنگ و به طول 6 تا 7 میلی متر.از لحاظ ظاهری شباهت بسیاری به گیاه کاکوتی (Ziziphora Clinopodioides) دارد .

خواص دارویی و مواد مصرف:
ضد نفخ، بادشکن، مقوی معده، ضد اسپاسم، خلط آور و ضد سرفه و اسانس آن خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی دارد.

پراکندگی:
فقط در شمال شرقی ایران و جنوب ترکمنستان می روید. به خصوص در دامنه های مناطق کوهستانی سمنان، خراسان و گلستان دیده می شود.

نیازهای اکولوژیکی:
این گیاه در دامنه های رو به شمال و ارتفاعات بیش از 2000 متر رویش می کند، خاکهای هوموس دار و عمیق، رویشگاه مناسبی برای این گیاه می باشد. از آن جا که نیاز رطوبتی این گیاه نسبتا زیاد است در دامنه های رو به شرق و جنوب کمتر قابل مشاهده می باشد