نظر آقای رضا زارعی در مورد پناهگاه های زیر چهار هزار متر

آقای زارعی لطف کردند و طی سوالی که از ایشان در مورد پناهگاه های زیر چهار هزار متر پرسیده شد به وبلاگ سر زدند و کامنت زیر را برای ما نوشتند :

سلام،
بحث پناهگاه سازی جزو مباحث جنجالی در تمامی کشورهای دنیا به شمار می رود و تنها مختص کشور ما نیست. متاسفانه الگو برداری از آلپ، بویژه در بخش کشور فرانسه موجب ساخت و ایجاد پناهگاهها یا بهتر بگوئیم زباله دانی گردشگران و نه کوه نوردان شده، بدون آنکه به ویژگیهای خاص پناهگاههای آلپ توجه لازم مبذول گردد. از جمله این ویزگیها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
-  دشواری مسیرها در اغلب مناطق آلپ
- بهره برداری مالی جهت در امد زایی آلپاین کلابها
-  جلوگیری از پراکندگی کمپها و آلوده سازی محیط توسط گردشگران و کوه گردان
-  ایجاد شغل برای علاقمندان به کوه
-  بهره گیری از پناهگاهها بعنوان محلی جهت انجام تحقیقا محیطی
و ........
)هر چند برغم تمامی موارد ذکر شده یا نشده باز هم گروهی پناهگاه سازی یا ایجاد جان پناه را در آلپ امری مخرب می دانند).
در ایران متاسفانه با شعار توسعه کوهها و جذب گردشگران به کوهستان پناهگاهها به محلی برای تخریب محیط زیست تبدیل شده اند. فراموش کردن این اصل برای سازندگان بناها که نگهداری پناهگاهها و جان پناهها دشوارتر و پر هزینه تر از ساخت آن است موجب شده تنها چند سال پس از بریده شدن روبان افتتاح بنا، آنجا تبدیل به محلی برای به جا گذاردن قوطی های کنسرو، ظروف یک بار مصرف و ..... همینطور نان و غذای اضافی شود! گرچه این امر در خوش بینانه ترین شرایط رخ می دهد و اغلب جان پناهها محلی برای گذر ایام توسط شکارچیان، چوپانها و متاسفانه در هوای خراب محلی برای اطراق گله و رمه ایشان است.  
بهترین نمونه این امر پناهگاه و جان پناههای کوه زیبای سبلان است که در پناهگاه شمال شرقی آن بوی گازوئیل خودرو، زباله کوه گرد و کوه پیما و فضولات حیوانات را توامان داراست و متاسفانه با نهادن نام حسینیه بر آن مجوز شرعی تخریب محیط زیست را صادر نموده و هر گونه بهره برداری مادی از آن آزاد شده!
البته این مسئله بیشتر در مکانهای دور افتاده و مسیر های بکر رخ می دهد و شاید کمتر بتوان آنرا به کوههای پر تردد بست داد(که باز هم تفاوت عمده ای نمی کند)، با اینحال در برخی محیط های پرتردد و گردشی که دارای خطرات محیطی می باشند شاید بتوان ضمن رعایت نکات بهداشتی و محیط زیستی (که بعید می دانم رعایت شود)، قرار دادن مسئول و تخصیص بودجه سالانه، اقدام به این امر نمود. در پایان ضمن تقدیر از توجهتان به این مهم لازم می دانم یاد آوری کنم که بحث پناهگاه سازی  بسیار گسترده تر از چند خط نگارش شده می باشد و البته نیازمند اظهار نظر مطلعین امر –موافق و مخالف- می باشد. پیروز و سر افراز باشید .زارعی

پناهگاه های زیر چهار هزار متر

عموما در سطح کشور بحث های بسیاری بر روی ایجاد و یا حفظ پناهگاه های زیر چهار هزار متر وجود دارد و آن اینکه :

# آیا وجود اینگونه پناهگاه ها در مناطق کوهستانی ایران باعث پایین آمدن سطح کار کوهنوردان ما نمی شود؟

#آیا اگر هزینه هایی که در راه حفظ و نگهداری و ایجاد اینگونه پناهگاه ها می شود صرف پر کردن چاله های دیگر کوهنوردی شود فرایند رو به رشد کوهنوردی سریعتر طی نمی شود؟

#آیا کوهنوردان واقعی از این پناهگاه ها استفاده می کنند ؟

# آیا اینکه فرهنگ کوهگردان ما آنقدر بالا هست که باعث تخریب آن نشوند؟

#آیا وجود این پناهگاه ها در کوهستان باعث تخریب منطقه بدلیل رفت و آمد بیش از حد کوهگردان و یا حتی... در منطقه نمی شود؟

#....؟

#....؟

#....؟

و سوال های بسیاری که ممکن است ذهن هر نقادی را به خود مشغول کند.

هر شخصی بسته به نوع فعالیت خود و زمینه کاری ممکن است پاسخ های متفاوتی به این سوال ها بدهند ولی شاید بتوان از همه جواب ها یک چیز را برداشت کرد و آن اینکه

#شاید اگر این گونه پناهگاه ها وجود نمی داشتند کوهنوردان مجبور به ایجاد کمپ می شدند و زندگی در چادر را بیش تر تمرین می کردند

#شاید بشود با هزینه هایی که در راه این پناهگاه ها خرج می شود نیروهایی در خور کوهنوردی تربیت کرد شاید بشود با خرید ابزار های گوناگون برای هیئت ها افراد را تجهیز کرد.

#عموما اینگونه کوهها در شرایط تابستانی یک روزه صعود می شوند و اغلب در شرایط زمستانی هم کوهنوردان بدلیل وجودکوهگردان در پناهگاه مجبور به ایجاد کمپ شوند.

#بسیاری از کوهگردان چون با فرهنگ کوهنوردی آشنا نیستند و هیچگونه شناختی از زحماتی که برای پناهگاه ها کشیده می شود ندارند خود را موظف به رعایت قوانین نانوشته کوه از جمله حفظ محیط زیست و امکانات کوهستان نمی دانند.

#وجود این پناهگاه ها نه تنها باعث رفت و آمد کوهگردان بلکه باعث بوجود آمدن کوهنورد نماها نیز می شود.