ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
خواستیم بسازیم ، گفتند تند است
خواستیم بخوابیم ، می گویند چون است که به میانه نیستید ؟؟؟؟؟
____________________________
ما دندان سر جگر گذاشته ایم و جگرمان از این همه دورویی خون شد و دم بر نیاوردیم.
خواستیم ببینیم دوستانی که داد بر آوردند که سوختیم سوختیم از آتش تند کلام ، در بیصدایی ما چند چند حساب می کنند کوهنوردی را با دیگران.
کلاممان را در زندان درونمان باقی گذاشتیم.
این همه نامرادی از آتش نامردان برخواست و کسی یاد نکرد که که زمانی در میانه کوهنوردان "داش آکلی" وجود داشت که علیرغم کلام تندش ، همه روی سکه ها را رو می کرد.
کار به جایی نیز رسیده که نام جاه طلبی و زیاده خواهی شده بزرگتری و دلسوزی.
دم بر نیاوردیم تا اینکه ترکش کاهلی امروز ما را از خواب بیدار کرد و دیگر طاقت دندانمان نیست، بر جگر آتش گرفته ماندن.
دریافتیم که خموشی راه مناسبی برای سامان یافتن شرایط نیست چرا که حتی مخالفان نیز به نقد های ما نیازمندند.
بسم الله
دیدیم شخصی از سر سادگی بی حد و حصر و دلسوزی بدون دانایی که خود دشمنی آشکار است، بساط حضور خرده ای را در میان بزرگان فراهم نموده و باز هم بدون فراست عده ای "سرباز رخ باخته در میانه کاغذ شطرنج" را از میان "گنجه پر از خاک" به میان خانه آورده که چه ها کند و چه ها شود!!!!!!!!!!!! که حمایت کند زنی را. ؟ ؟ ؟
آشکار می کنیم بر او . . .
ای دوست . . .
که سودای اتحاد گلوی احساست را سخت فشرده . . .
یادمان است روزی از سر ترس بود یا جاه طلبی . . .
دوستی را بر مسند ریاست نشاندید عذر خواهم ، خواستید بنشانید . . .
به هر روی میسر نشد . . .
همگان به یاد دارند که رفیق شب های سرد چادر بودید و سوداهای بزرگی در سر داشتید . . .
چه شد هر دو به تنهایی به سوداها رسیدید ؟ ؟ ؟
رفاقت روزهای جمعه تان ، میان هفته تان اکنون سالی یکبار هم تکرار نمی شود . .
کجا رفت آن دوستی . . .
چه شد آن پیمان های ناگسستنی در کوهتان . . .
پیشنهاد می کنم شعار اتحاد را در نمایشی در عروسک خانه اجرا کنید . . .
تغییر را از خود شروع کنید . . .
"لطفا صدا نکنید .... شیرها خوابند"
یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
پیمایش قهرمانانه ی دماوند به علم کوه توسط کوهنوردان نیشابوری پایان یافت. این پیمایش که در زمان 9 روزه توسط کوهنوردان هیات کوهنوردی نیشابور انجام شد تا کنون در خراسان بزرگ بی سابقه بوده و عموما توسط کوهنوردان پایتخت انجام می شود.
محمد قاراچشمه و مهدی خرمی هفته گذشته 5 شنبه به نیشابور بازگشتند.
این حرکت بزرگ را که برگی زرین از افتخارات کوهنوردی خراسان بزرگ محسوب می شود به جامعه ی کوهنوردی نیشابور و خراسان تبریک عرض می نماییم.