وبلاگ کوهنوردی نیشابور و نیشابوری ها

<--به اولین وبلاگ ورزشی نیشابور و جامع ترین باکس اطلاعاتی کوهنوردی نیشابور خوش آمدید-->

وبلاگ کوهنوردی نیشابور و نیشابوری ها

<--به اولین وبلاگ ورزشی نیشابور و جامع ترین باکس اطلاعاتی کوهنوردی نیشابور خوش آمدید-->

نظر آقای رضا زارعی در مورد پناهگاه های زیر چهار هزار متر

 

آقای زارعی لطف کردند و طی سوالی که از ایشان در مورد پناهگاه های زیر چهار هزار متر پرسیده شد به وبلاگ سر زدند و کامنت زیر را برای ما نوشتند :

سلام،
بحث پناهگاه سازی جزو مباحث جنجالی در تمامی کشورهای دنیا به شمار می رود و تنها مختص کشور ما نیست. متاسفانه الگو برداری از آلپ، بویژه در بخش کشور فرانسه موجب ساخت و ایجاد پناهگاهها یا بهتر بگوئیم زباله دانی گردشگران و نه کوه نوردان شده، بدون آنکه به ویژگیهای خاص پناهگاههای آلپ توجه لازم مبذول گردد. از جمله این ویزگیها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
-  
دشواری مسیرها در اغلب مناطق آلپ
-
بهره برداری مالی جهت در امد زایی آلپاین کلابها
-  
جلوگیری از پراکندگی کمپها و آلوده سازی محیط توسط گردشگران و کوه گردان
-  
ایجاد شغل برای علاقمندان به کوه
-  
بهره گیری از پناهگاهها بعنوان محلی جهت انجام تحقیقا محیطی
و ........
)
هر چند برغم تمامی موارد ذکر شده یا نشده باز هم گروهی پناهگاه سازی یا ایجاد جان پناه را در آلپ امری مخرب می دانند).
در ایران متاسفانه با شعار توسعه کوهها و جذب گردشگران به کوهستان پناهگاهها به محلی برای تخریب محیط زیست تبدیل شده اند. فراموش کردن این اصل برای سازندگان بناها که نگهداری پناهگاهها و جان پناهها دشوارتر و پر هزینه تر از ساخت آن است موجب شده تنها چند سال پس از بریده شدن روبان افتتاح بنا، آنجا تبدیل به محلی برای به جا گذاردن قوطی های کنسرو، ظروف یک بار مصرف و ..... همینطور نان و غذای اضافی شود! گرچه این امر در خوش بینانه ترین شرایط رخ می دهد و اغلب جان پناهها محلی برای گذر ایام توسط شکارچیان، چوپانها و متاسفانه در هوای خراب محلی برای اطراق گله و رمه ایشان است.  
بهترین نمونه این امر پناهگاه و جان پناههای کوه زیبای سبلان است که در پناهگاه شمال شرقی آن بوی گازوئیل خودرو، زباله کوه گرد و کوه پیما و فضولات حیوانات را توامان داراست و متاسفانه با نهادن نام حسینیه بر آن مجوز شرعی تخریب محیط زیست را صادر نموده و هر گونه بهره برداری مادی از آن آزاد شده!
البته این مسئله بیشتر در مکانهای دور افتاده و مسیر های بکر رخ می دهد و شاید کمتر بتوان آنرا به کوههای پر تردد بست داد(که باز هم تفاوت عمده ای نمی کند)، با اینحال در برخی محیط های پرتردد و گردشی که دارای خطرات محیطی می باشند شاید بتوان ضمن رعایت نکات بهداشتی و محیط زیستی (که بعید می دانم رعایت شود)، قرار دادن مسئول و تخصیص بودجه سالانه، اقدام به این امر نمود. در پایان ضمن تقدیر از توجهتان به این مهم لازم می دانم یاد آوری کنم که بحث پناهگاه سازی  بسیار گسترده تر از چند خط نگارش شده می باشد و البته نیازمند اظهار نظر مطلعین امر –موافق و مخالف- می باشد. پیروز و سر افراز باشید .زارعی